blog Justyny i Moniki

Bernard Dornowski

W miniony weekend, 23-24 marca, w Gdańsku swoje 60. urodziny świętował polski rock’n’roll. Te dwa marcowe dni obfitowały w wiele wyjątkowych wydarzeń. Weterani polskiego big beatu zostali uhonorowani Medalami Prezydenta Miasta Gdańska. Powędrowały one m.in. do Jerzego Skrzypczyka oraz Bernarda Dornowskiego. Zainaugurowana została również rocznicowa wystawa, na której nie zabrakło akcentów związanych z Czerwonymi Gitarami, takich jak: plakaty, zdjęcia czy zestaw bębnów firmy Ludwig z napisem Czerwone Gitary. Więcej informacji, jak również zdjęcia, można znaleźć w relacji Pana Zbigniewa Michalskiego – zapraszamy do lektury:

…jak również do odwiedzenia gdańskiej wystawy, gdyż nadal jest ona dostępna dla wszystkich fanów polskiego rock’n’rolla :-)

W dniach 22-25 czerwca 1967 roku w Opolu odbywał się V Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej, w którym wzięły udział m.in. Czerwone Gitary. Dziś od tamtego czasu mija już 50 lat.

“Polscy Beatlesi”, w składzie: Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon, Seweryn Krajewski i Jerzy Skrzypczyk, wystąpili na scenie opolskiego amfiteatru kilkakrotnie:

23 czerwca opolska publiczność mogła wysłuchać koncertu “Popołudnie z młodością”, w trakcie którego zespół zaprezentował ok. 30-minutowy recital, składający się z utworów: “To właśnie my”, “Przed pierwszym balem”, “Wędrowne Gitary”, “Nie daj się nabrać na byle co”, “Nikt na świecie nie wie”, “Co za dziewczyna”, “Barwy jesieni”, “Tuż przed zachodem słońca” “Nie zadzieraj nosa” i “Jak mi się podobasz”. Tego samego dnia, podczas koncertu “Premiery”, Czerwone Gitary wykonały piosenki: “Stracić kogoś” oraz “Co za dziewczyna”.

24 czerwca Opole bawiło się słuchając “Przebojów sezonu”, wśród których znalazły się utwory “Historia jednej znajomości” i “Nie zadzieraj nosa”.

Natomiast ostatni dzień festiwalu – 25 czerwca – upłynął pod znakiem koncertu “Mikrofon i Ekran”. Tutaj również nie zabrakło “czerwono-gitarowego” akcentu. Opolska publiczność mogła posłuchać takich piosenek jak: “Jak mi się podobasz”, “Barwy jesieni”, “Nie zadzieraj nosa”, “Nie daj się nabrać na byle co” i “Matura”.

V KFPP zaowocował również Nagrodą Specjalną Polskiej Federacji Jazzowej dla Seweryna Krajewskiego – za debiut kompozytorski.

50 lat temu – w dniach 9-11 maja 1967 roku – Czerwone Gitary, w składzie: Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon, Seweryn Krajewski i Jerzy Skrzypczyk, zarejestrowały swój drugi longplay zatytułowany “Czerwone Gitary 2”. Album został wydany nakładem wytwórni Polskie Nagrania “Muza” (272 tys.). Otrzymał miano Złotej Płyty oraz tytuł “Młodzieżowej Płyty Roku 1967”. Na krążku znalazło się 13 utworów:

STRONA A

1. Wędrowne gitary (muz. S. Krajewski, sł. K. Winkler)
2. Cztery pory roku (muz. S. Krajewski, sł. K. Winkler, K. Dzikowski)
3. Gdy ktoś kogoś pokocha (muz. J. Skrzypczyk, sł. J. Kosela)
4. Nikt na świecie nie wie (muz. K. Klenczon, sł. T. Krystyn)
5. Przed pierwszym balem (muz. S. Krajewski, sł. M. Gaszyński)
6. Co za dziewczyna (muz. S. Krajewski, sł. K. Winkler, K. Dzikowski)

STRONA B

1. Stracić kogoś (muz. S. Krajewski, sł. M. Gaszyński)
2. Przestań wodzić mnie za nos (muz. S. Krajewski, sł. K. Winkler, K. Dzikowski)
3. Ktoś, kogo nie znasz (muz. S. Krajewski, sł. K. Dzikowski)
4. Nikt nam nie weźmie młodości (muz. K. Klenczon, sł. M. Gaszyński)
5. Szukam tamtej wiosny (muz. K. Klenczon,  M. Gaszyński)
6. Jestem malarzem nieszczęśliwym (muz. S. Krajewski, sł. K. Winkler, K. Dzikowski)
7. Z obłoków na ziemię (muz. K. Klenczon, sł. M. Gaszyński)

 

Dokładnie 50 lat temu  – 10 grudnia 1966 roku – na rynku ukazała się pierwsza studyjna płyta Czerwonych Gitar zatytułowana “To właśnie my”. Została wydana przez wytwórnię Pronit, a jej pierwszy nakład wyniósł 166 tys. egzemplarzy. Album był nagrywany raptem dwa miesiące przed premierą. Więcej o tym, jak powstawał, pisałyśmy TUTAJ. Znalazło się na nim 14 utworów, były wśród nich piosenki opowiadające o codziennych realiach i zdarzeniach, lecz nie zabrakło też tych o miłości. Pojawiły się także utwory… przedstawiające sam zespół, do których należała m.in. piosenka tytułowa, a zarazem otwierająca longplay. Reedycje krążka ukazały się w latach: 1985 (LP, Muza), 1993 (CD, Muza) i 2010 (LP, Pronit).

Tak, o debiutanckim albumie zespołu, napisał Marek Gaszyński w swojej książce “Nie spoczniemy”:

“Była to doskonała płyta, oddająca całą pozytywną energię tej piątki młodych chłopaków, cieszących się, bawiących swą muzyką (…) Już na tej pierwszej płycie udało się zespołowi połączyć proste, bezpretensjonalne teksty – idealnie trafiające do duszy i serca nastolatków – z nowoczesną, rockandrollową stylistyką.”

Zachęcamy również do przeczytania – najprawdopodobniej najnowszej – recenzji płyty “To właśnie my”, opublikowanej w listopadzie 2016, czyli niemal pół wieku po premierze (na poniższej stronie znajduje się także recenzja trzeciego krążka zespołu i jej lekturę również polecamy)

A Wy, Drodzy Fani, co sądzicie o debiutanckiej płycie zespołu? Wracacie dziś do niej z sentymentem? :)

Strona A

1. To właśnie my (muz. K. Klenczon, S. Krajewski, sł. S. Krajewski)
2. Nie mów nic (muz. M. Marini, sł. W. Sieradzka)
3. Nie zadzieraj nosa (muz. S. Krajewski, sł. M. Gaszyński)
4. Matura (muz. K. Klenczon, sł. J. Kosela)
5. Pechowy chłopiec (muz. B. Dornowski, sł. T. Krystyn)
6. Kto winien jest (muz. S. Krajewski, sł. M. Bellan)
7. Randka z deszczem (muz. K. Klenczon, sł. T. Krystyn)
8. Historia jednej znajomości (muz. K. Klenczon, sł. J. Kosela)

Strona B
1. Czy słyszysz co mówię (muz. S. Krajewski, sł. M. Gaszyński)
2. Pięciu nas jest (muz. K. Klenczon, S. Krajewski, sł. S. Krajewski)
3. Śledztwo zakochanego (muz. S. Krajewski, sł. M. Gaszyński)
4. Mówisz, że kochasz mnie jak nikt (muz. K. Klenczon, sł. J. Kosela)
5. Dlaczego pada deszcz (muz. S. Krajewski, sł. S. Krajewski, Cz. Niemczuk)
6. Bo ty się boisz myszy (muz. i sł. J. Kosela)

 

Rok 1966r. Czerwone Gitary występują w składzie: Jerzy Skrzypczyk, Jerzy Kosela, Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon i Seweryn Krajewski. Zespół cieszy się już sporą popularnością, do której w dużej mierze przyczyniły się letnie koncerty w sopockim Non Stopie. Fani coraz częściej zaczynają dopytywać się o możliwość zakupu płyty zespołu. Jerzy Kosela przekazuje nawet listy z prośbami fanów do wytwórni. Nareszcie w październiku – po 22 miesiącach swojej działalności – Czerwone Gitary wchodzą do studia i nagrywają swój debiutancki album. Wymaga to sporych umiejętności i dobrej organizacji, ponieważ na wejście do studia czekają następni wykonawcy. Muzycy mają na nagranie debiutanckiego albumu trzy dni – od 10 do 12 października. Jednego dnia zostają nagrane podkłady muzyczne, innego dnia – wokale. Longplay zatytułowany “To właśnie my” ukazuje się na rynku dwa miesiące później – 10 grudnia 1966r.*

Piszemy o tym, ponieważ od tamtych październikowych dni mija w tym roku… 50 lat! Przypominamy, że na debiutanckim albumie Czerwonych Gitar “To właśnie my” znalazły się piosenki: “To właśnie my”, “Nie mów nic”, “Nie zadzieraj nosa”, “Matura”, “Pechowy chłopiec”, “Kto winien jest”, “Randka z deszczem”, “Historia jednej znajomości”, “Czy słyszysz, co mówię”, “Pięciu nas jest”, “Śledztwo zakochanego”, “Mówisz, że kochasz mnie jak nikt”, “Dlaczego pada deszcz”, “Bo ty się boisz myszy”.

* Na podstawie “Nie spoczniemy” M. Gaszyńskiego oraz wywiadu z Jerzym Skrzypczykiem dla IMAV TV z roku 2015

ARCHIWUM