W związku z niewielkimi błędami, które wkradły się niechcący za sprawą redakcyjnych “chochlików” na etapie korekty do tekstu “Jubilaci mają wzięcie” opublikowanym w tygodniku kanadyjskiej Polonii “Życie” – nr 10 (285) z 11-17 marca 2010 roku, poniżej przedstawiany poprawiony tekst, który otrzymałyśmy:
W sobotę 6 marca w warszawskiej Sali Kongresowej miał miejsce jubileuszowy koncert zespołu Czerwone Gitary. W sobotę 20 marca grupa zagra w Kanadzie; wcześniej – w Nowym Jorku i Chicago. Legenda polskiej muzyki rockowej ma i dzisiaj wysokie notowania. Organizatorzy, Zbigniew Świderski i Pegaz Art Production, zapraszają fanów z Toronto, Mississaugi i okolic do Rose Theatre w Brampton. Bilety na 19:00 sprzedano błyskawicznie, stąd dodatkowy występ o15:00. To podobnie jak w stolicy, gdzie w listopadzie wystąpią na bis. Przyjrzyjmy się muzykom, z którymi będziemy razem śpiewać i bawić się…
Z piątki, która założyla zespół 3 stycznia 1965, przyjadą trzej muzycy: Jerzy Kossela, Henryk Zomerski, Jerzy Skrzypczyk; pozostałi to: Bernard Dornowski i Krzysztof Klenczon. Kossela – gitarzysta i wokalista, wymyślił grupę i kierował nią w okresie 65-66, wtedy Gitary zostały dwukrotnie Zespołem Roku. Zrezygnował, chcąc zdopingować kolegów do lepszej pracy. Napisał m.in. Bo ty się boisz myszy oraz teksty do Matury i Historii jednej znajomości. Zomerski – pierwszy basista i klawiszowiec. Odszedł 31 grudnia 65, gdyż szukało go wojsko. Skrzypczyk – perkusista i wokalista. Kieruje formacją od 1997. Pisał przeboje już przed laty, z nowych wspaniale są odbierane Już nie jestem tym chłopcem, Zanim powiesz – do widzenia. Weteranom towarzyszą młodsi. W 1997 dołączył wspaniale śpiewający gitarzysta Mieczysław Wądołowski. Przekonuje interpretując dawne przeboje, z powodzeniem tworzy – n.p. Wyjedź na przedmieścia. W 2003 słuchacze poznali i polubili nowego basistę i wokalistę Arka Wiśniewskiego, niektórym przypomina głosem Krajewskiego. Jego pierwszy sukces to Senny szept, #1 na liście popularnego tu Radia 7. Sześć lat temu dołączył Marek Kisieliński – świetny gitarzysta i pianista, urodzony showman, ciekawy głos. Napisał m.in. przebój Wezmę cię ze sobą.
Wspomnienie o dwóch liderach. Klenczon kierował grupą w latach 67-69. Stworzył szereg hitów, m.in. Nikt na świecie nie wie, Kwiaty we włosach. Przyczyną odejścia – konflikt z Krajewskim. Seweryn Krajewski został basistą formacji w sylwestra ‘65, a szefem w 1970. Napisał wiele szlagierów, w tym Nie zadzieraj nosa, Niebo z moich stron, Nie spoczniemy. Z czasem górę wzięła kariera solowa. Nie planował rozwoju zespołu. W latach 82-97 jego występy z Dornowskim i Skrzypczykiem niosły radość, ale brzmienie instrumentalne pozostawiało wiele do życzenia. Po 1976 roku nie nagrali żadnego premierowego albumu. Potrzebne były zmiany. Rozstali się w 1997.
Skrzypczyk i Dornowski postanowili, że Czerwone Gitary będą grać dalej. Latem ’97 zaprezentowali się z Wądołowskim i znakomitym gitarzystą Wojtkiem Hoffmannem. We wrześniu ’98, w sopockiej Operze Leśnej wystąpili z nimi również Kossela i Zomerski – tak wrócili do grupy. Ukazała się premierowa płyta Jeszcze gra muzyka. Sprawy osobiste odwołały z estrady Dornowskiego, przy czym śpiewa on gościnie na najnowszym albumie OK. Od przełomu w 1997 roku do dzisiaj, zespół wystąpił około dziewięćset razy!
W Rose Theatre Czerwone Gitary zagrają głównie dawne przeboje, a ponadto kilka nowych piosenek. Zapowiada się fantastyczna zabawa. Uczestnicy spotkania w Warszawie przekazali, że było tam super – na estradzie i widowni, a muzykom wręczono Złote Płyty za OK. Jak widać, jubilaci mają wzięcie…
Andrzej Milewski