Dominik Kuta Konrad
Z przykrością informujemy, że zmarł Dominik Kuta, który – po odejściu Krzysztofa Klenczona w 1970 roku – przez kilka miesięcy współpracował z Czerwonymi Gitarami. Występował pod pseudonimem Dominik Konrad. Śpiewał, grał na instrumentach klawiszowych, flecie i gitarze. Dla podkreślenia jego roli multiinstrumentalisty, zespół przygotował nieco inny repertuar, pokazujący Jego umiejętności na LP “Na fujarce”. Nagrał również z Czerwonymi Gitarami kilka piosenek wydanych przez NRD-owską wytwórnię płytową Amiga. Odszedł z zespołu w grudniu 1970 roku.
Niewiele zespołów może świętować swoje 50-lecie. Czerwonym Gitarom to się udało! Rok 2015 minął pod znakiem Złotego Jubileuszu zespołu. A dziś – 3 stycznia 2016 roku – mija już 51 lat od dnia, w którym wszystko się zaczęło… w którym w gdańskiej kawiarni “Crystal” rozpoczęła się historia zespołu Czerwone Gitary.
W tym wyjątkowym dniu życzymy Zespołowi przede wszystkim dużo zdrowia, wszelkiej pomyślności, wielu entuzjastycznych spotkań z publicznością, zawsze dobrych nut w sercu oraz niegasnącego uśmiechu, który zwą muzyką duszy:)
Dziękujemy wszystkim Muzykom, którzy tworzyli lub tworzą nadal historię Czerwonych Gitar! Od 1965r. w zespole Czerwone Gitary grało łącznie 17 muzyków. Są to (kolejno na fotografii): Jerzy Skrzypczyk, Jerzy Kosela, Henryk Zomerski, Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon, Seweryn Krajewski, Dominik Kuta, Ryszard Kaczmarek, Jan Pospieszalski, Mieczysław Wądołowski, Wojciech Hoffmann, Arkadiusz Malinowski, Dariusz Olszewski, Arkadiusz Wiśniewski, Marek Kisieliński, Artur Chyb, Marcin Niewęgłowski.
W tym roku wspominaliśmy już występy Czerwonych Gitar w sopockiej Operze Leśnej z ostatnich 50 lat. Dziś przenieśmy się do innego miejsca, w którym tworzyła się historia zespołu, a mianowicie – do opolskiego amfiteatru. Przypomnijmy sobie najważniejsze wydarzenia:
W 1967r. – podczas V Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej – Czerwone Gitary wystąpiły na opolskiej scenie w składzie: Jerzy Skrzypczyk, Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon i Seweryn Krajewski. Podczas koncertu “Popołudnie z młodością” odbył się recital Czerwonych Gitar. Grupa wykonała między innymi takie utwory jak: “To właśnie my”, “Nikt na świecie nie wie”, “Wędrowne gitary” czy “Jak mi się podobasz”. Czerwone Gitary wystąpiły również na koncercie “Premiery”, prezentując utwory: “Stracić kogoś” i “Co za dziewczyna” oraz koncercie “Przeboje sezonu”, wykonując “Historię jednej znajomości” i “Nie zadzieraj nosa”.
Rok później Czerwone Gitary wykonały dla opolskiej publiczności piosenki “Takie ładne oczy”, “Niebieskooka” i “Moda i miłość”. Za pierwszą z nich otrzymały Nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji, będącą jedną z trzech nagród głównych.
Triumfalny dla zespołu była także występ na VII KFPP w roku 1969. Czerwone Gitary zaprezentowały wówczas utwory: “Tak bardzo się starałem”, “Powiedz stary, gdzieś ty był” oraz “Biały krzyż”, za który również otrzymały jedną z trzech głównych nagród. Tym razem do rąk zespołu trafiła Nagroda Ministra Kultury i Sztuki. “Polscy Beatlesi” wzięli też udział w koncercie “Premiery”, na którym wykonały piosenkę “Trzymając się za ręce” oraz koncercie “Przeboje Polskich Nagrań”, na którym zaprezentowali “Dozwolone od lat 18”. W tym miejscu warto przypomnieć, że to właśnie opolskie wykonanie “Białego krzyża” zostało przekształcone przez TVP na teledysk do utworu i to właśnie “Biały krzyż” w roku 2013 wygrał plebiscyt na hit 50-lecia KFPP!!!
Fot. Leszek Łożyński/REPORTER/East News
Jerzy Skrzypczyk, Bernard Dornowski, Seweryn Krajewski, Krzysztof Klenczon
W następnym roku – 1970 – Czerwone Gitary zawitały do Opola z piosenkami “Bez naszej winy”, “Czekam na twój przyjazd” i “Pani Nadziejo”, jednak w składzie zabrakło już Krzysztofa Klenczona. Muzyk wystąpił w tamtym roku z grupą Trzy Korony. Z zespołem grał już Dominik Kuta.
Podczas IX KFPP, w roku 1971, Czerwone Gitary jako trio: Jerzy Skrzypczyk, Bernard Dornowski i Seweryn Krajewski, skradły serca publiczności utworem “Płoną góry, płoną lasy”, który miesiąc później stał się za przebojem opolskiego festiwalu w plebiscycie ogłoszonym przez śląską “Panoramę”.
W roku 1972 Czerwone Gitary zainaugurowały X KFPP, wykonując utwory “Droga, którą idę”. Następnego dnia festiwalu zaprezentowały utwór “Ziemia śpiewa”. Jubileuszowa edycja KFPP przyniosła zespołowi nagrodę Srebrnego Gwoździa.
Dwa lata później – w roku 1974 – zespół również wziął udział w koncercie otwierającym festiwal. Opolska publiczność mogła posłuchać piosenek “Droga, którą idę”, “Tak bardzo się starałem” oraz “Płoną góry, płoną lasy”.
W roku 1975, podczas XIII KFPP, Czerwone Gitary zaprezentowały opolskiej publiczności utwory “Ciągle pada” i “Słowo jedyne – ty”. W składzie był już wówczas Ryszard Kaczmarek.
Rok później – w roku 1976 – w opolskim amfiteatrze na koncercie “30 lat Polskich Nagrań” rozbrzmiewały piosenki “Port Piratów” oraz “Niebo z moich stron”.
Podczas XVII KFPP – w roku 1979 – Czerwone Gitary wzięły udział w koncercie “Przeboje 35-lecia”, na którym zaprezentowały wiązankę swoich hitów. Występ spotkał się z niezwykle entuzjastyczną reakcją widowni, która nie pozwoliła zejść muzykom ze sceny, a konferansjerom zapowiedzieć kolejnego występu. By na estradzie mógł pojawić się inny artysta, Czerwone Gitary musiały zacząć grać jeden z jego utworów:)
źródło: YouTube
Od lewej: Jerzy Skrzypczyk (za perkusją), Bernard Dornowski, Seweryn Krajewski, Jan Pospieszalski
By obejrzeć zdjęcia z dawnych opolskich festiwali, warto zajrzeć do zbiorów Marka Karewicza. Można je znaleźć poniżej:
W ostatnich latach miłym powrotem Czerwonych Gitar na scenę opolskiego amfiteatru był koncert, który odbył się 20 kwietnia 2012r. Zespół został wówczas zaproszony do Opola z okazji święta miasta:
© Narodowe Centrum Polskiej Piosenki/ ncpp.opole.pl
Czerwone Gitary w składzie: Jerzy Skrzypczyk, Jerzy Kosela, Mieczysław Wądołowski, Arkadiusz Wiśniewski, Marek Kisieliński, Dariusz Olszewski
…i w końcu w roku 2015, w którym minęło 50 lat od powstania zespołu, w Alei Gwiazd Polskiej Piosenki rozbłysła także gwiazda Czerwonych Gitar! Zespół w składzie: Jerzy Skrzypczyk, Jerzy Kosela, Mieczysław Wądołowski, Arkadiusz Wiśniewski, Dariusz Olszewski i Marcin Niewęgłowski, odsłonił ją 12 czerwca br. podczas 52. Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu.
Fot. Tomasz Balikowski
Tomku, dziękujemy! :)
Początek roku 1965, a dokładniej – 3 stycznia. Zwykły, zimowy dzień jakich wiele. Jednak zarazem dzień szczególny i wyjątkowy. To tego dnia w Gdańsku – Wrzeszczu w kawiarni Crystal w godzinach 11:00 – 14:30 powołana zostaje do życia nowa muzyczna formacja. Zespół, bez którego historia polskiej muzyki nie była taka sama. Zespół, który pokochały miliony fanów. Zespół, który okrzyknięto “polskimi Beatlesami”. Zespół, którego piosenki bawią, wzruszają i cieszą już kilka pokoleń fanów. Wystarczy zanucić chociażby “Ładne oczy masz – Komu je dasz? Takie ładne oczy…” lub “Nie możemy iść dzisiaj do kina, dozwolone od lat 18…” i już wiadomo, o jakim zespole mowa. Bez ich “Matury” nie odbędzie się żadna studniówka. Mało która świąteczna piosenka wprowadza w bożonarodzeniowy nastrój tak jak ich “Dzień jeden w roku”. Zespół, który cieszy się niegasnącą sympatią od 50 lat – od pół wieku. CZERWONE GITARY.
Dziś Czerwone Gitary tworzą: Jerzy Skrzypczyk (perkusja, wokal) – obecny lider zespołu, współzałożyciel formacji, obecny na wszystkich koncertach, Jerzy Kosela (gitara, wokal) – założyciel i twórca koncepcji artystycznej zespołu, Mieczysław Wądołowski (gitara akust., wokal), grający w zespole od 18 lat oraz młodzi muzycy – Arkadiusz Wiśniewski (gitara bas., wokal, aranż.), Dariusz Olszewski (gitara, wokal) i Marcin Niewęgłowski (gitara, wokal). Pomimo upływu lat, wielu zmian w zespole, ich przeboje towarzyszą kolejnym pokoleniom, rocznie grają około 80 koncertów, na ich występach bawią się tysiące fanów, a bilety rozchodzą się w błyskawicznym tempie. Jaki jest przepis na taki długowieczny sukces? W czym tkwi fenomen zespołu? Odpowiedzi nie trzeba długo szukać. Miłość do muzyki i sceny, utalentowani artyści, chwytliwe melodie, życiowe teksty, a także autentyczność i skromność, ponieważ pomimo ogromnej popularności, zespół zawsze tworzyli i tworzą otwarci, szanujący słuchacza ludzie, dla których sława oznacza po prostu uznanie, szacunek i wierność fanów od 50-ciu lat. I choć zdobyli wszystko, co było do zdobycia, za najważniejszą nagrodę uważają obecność fanów przez te wszystkie lata. Nie interesują ich skandale, próżno szukać o nich informacji w plotkarskich mediach. Choć nie rozpieszczają ich obecne rodzime opiniotwórcze rozgłośnie, ich przeboje cieszą się niegasnącą popularnością, a grono ich sympatyków stale rośnie. Bo przecież prawdziwa muzyka broni się sama. Oni są tego najlepszym przykładem.
Przypomnijmy sobie w skrócie historię Czerwonych Gitar – od początku, po dzień dzisiejszy…
Pierwszy skład zespołu stanowią Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon, Jerzy Kossela, Jerzy Skrzypczyk i Henryk Zomerski. Gościnnie z zespołem występuje Seweryn Krajewski, również uczestniczący w spotkaniu założycielskim. Do pierwszego oficjalnego koncertu jeszcze bez własnego afisza dochodzi 15 stycznia 1965r. w Elblągu. 19.01 występują w sopockim Grand Hotelu. W kwietniu 1965 roku nagrywają po raz pierwszy dla Polskiego Radia, a jesienią ruszają w swoją pierwszą trasę koncertową pod hasłem “Gramy i śpiewamy najgłośniej w Polsce”. W grudniu 1965 roku Seweryn Krajewski zastępuje Henryka Zomerskiego. Pod koniec 1966 roku rozpoczynają nagrywanie pierwszego LP “To właśnie my”. W marcu 1967r. z zespołu odchodzi Juras Kosela . Następuje okres największej popularności Czerwonych Gitar. Kolejne płyty sprzedawane są w rekordowych nakładach. Wszystkie otrzymują miano “Złotych płyt”. W styczniu 1969 roku w Cannes we Francji, zdobywają trofeum “MIDEM” w postaci marmurowej płyty.W 1970 roku odchodzi od Zespołu Krzysztof Klenczon. Kolejne lata mijają na koncertach i wydawaniu kolejnych płyt. Do składu dołączają kolejno : Dominik Kuta, Ryszard Kaczmarek i Jan Pospieszalski. Znikają na początku lat 80-tych. W kwietniu 1981 roku w Chicago w wypadku samochodowym ginie Krzysztof Klenczon.
W roku 1991 Czerwone Gitary powracają. Z okazji 25-lecie mają zagrać 38 koncertów, grają – 500! Wiosną 1997 roku od zespołu odchodzi Seweryn Krajewski. Bernard Dornowski i Jerzy Skrzypczyk zapraszają do współpracy gitarzystów Wojtka Hoffmanna i Mieczysława Wądołowskiego. Nagrywają nową płytę “Jeszcze gra muzyka”. Przy jej powstaniu współpracowali także Jerzy Kosela i Henryka Zomerski, którzy na stałe powrócili do składu. Przez kolejne lata Czerwone Gitary promują młodych muzyków. Najpierw są nimi Arkadiusz Malinowski i Dariusz Olszewski. W 2003 roku pierwszego z nich zastępuje Arkadiusz Wiśniewski. W tym samym roku grają koncert w Pałacu Kremlowskim w Moskwie dla 6-ciotysięcznej widowni. W styczniu 2004 do zespołu dołącza Marek Kisieliński. W tym roku występują m.in. na koncercie w Dreźnie z okazji wejścia Polski do Unii Europejskiej oraz jednej z największych hal widowiskowych w Niemczech – 14-tysięcznej ARENIE w Oberhausen. W 2005 roku świętują swoje 40-lecie i wydają płytę “Czerwone Gitary. OK”. Promujący ją utwór “Senny szept” zajmuje czołowe miejsca na polskich i polonijnych listach przebojów, a na Festiwalu Jedynki w Sopocie plasuje się na 4 miejscu. Uroczysty koncert jubileuszowy odbywa się w sopockiej Operze Leśnej. Uczestniczą w nim niemal wszyscy muzycy i autorzy tekstów, tworzący historię zespołu. W kolejnych latach nagrywają nowe piosenki, szybko zyskujące sympatię fanów – “Wezmę cię ze sobą”, “Lecz tylko na chwilę”. W 2009 roku nagrywają płytą dla Sony BMG Deustchland “Herz verschenkt”. Od 2010r. z zespołem ponownie występuje Dariusz Olszewski. W listopadzie 2010 swój ostatni koncert z zespołem gra Henryk Zomerski. Po długiej chorobie odchodzi 16 kwietnia 2011 roku, zostaje pochowany na opolskim cmentarzu.
W 2012 roku ruszają na pięciotygodniową trasę po USA i Kanadzie. W kwietniu 2013r. swoją 9-letnią współpracę z grupą kończy Marek Kisieliński. W tym samym miesiącu szeregi zespołu zasila Artur Chyb, który występuje z Czerwonymi Gitarami do października 2014r. W listopadzie 2013 roku w Sali Kongresowej w Warszawie odbywa się pierwszy w historii zespołu koncert “Czerwone Gitary Symfonicznie” z udziałem Orkiestry Gdańskich Symfoników, a w grudniu pierwszy w historii występ “Czerwone Gitary akustycznie”. W 2014 roku premierę mają nowe single – “Trochę przed wieczorem”, “Coś przepadło” i “Czerwona Gitara”. Zespół kończy pracę nad nową płytą “Jeszcze raz” zapowiadaną na marzec 2015. W grudniu 2014 roku swój pierwszy koncert z zespołem gra Marcin Niewęgłowski. Pod koniec roku Czerwone Gitary wyruszają na kolejne w swojej karierze kilkutygodniowe tournee po USA i Kanadzie.
Dziś prezentujemy Wam znakomitą grafikę Czerwonych Gitar wykonaną przez Macieja Busia – artystę w Krakowa (Art Studio Buś) z okazji 40-lecia zespołu. Portret przedstawiający wszystkich 15 muzyków, którzy grają w zespole lub grali we wcześniejszych latach, był fantastyczną niespodzianką dla jubilatów od fanów z Kanady.
To, że grafika ta zawędrowała na łamy naszego bloga zawdzięczamy dwóm wspaniałym osobom. Pierwsza z nich to oczywiście sam autor – Pan Maciej Buś – który wyraził zgodę na publikację ostatecznej wersji dzieła na naszej stronie.
Druga osoba to Pan Andrzej Milewski – wieloletni fan Czerwonych Gitar mieszkający w Kanadzie, od którego otrzymałyśmy to dzieło. Obu Panom raz jeszcze pięknie dziękujemy, a Was, Drodzy Fani, zapraszamy do obejrzenia grafiki:
Prawa autorskie: Maciej Buś – Art Studio Buś
Prosimy nie kopiować i nie rozpowszechniać grafiki bez zgody autora.
Jednocześnie informujemy, że na tym wcale nie koniec fotograficznych niespodzianek przyszykowanych dla Czytelników naszego bloga:)