Jerzy Kosela
7 stycznia to jedna ze smutniejszych dat w historii zespołu Czerwone Gitary. 7 stycznia 2017 roku odszedł Jerzy Kosela. Dziś mijają 4 lata od tego dnia…
Poniżej jeden z jego przebojów – „No bo Ty się boisz myszy” (muz. i sł. Jerzy Kosela)
„Jeżeli mnie zabraknie (…) oni to pociągną dalej. To może być nieśmiertelny zespół.” – tak Jerzy Kosela spuentował dokument „Czerwone Gitary…i pół wieku” (2015). W tym roku mija już 55 lat od powstania zespołu. Niestety, Jerzy Kosela – gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów, współzałożyciel zespołu i jego pierwszy lider – nie doczekał platynowego jubileuszu… Dziś – 7 stycznia 2020 roku – mijają 3 lata od Jego śmierci. Jednak z pewnością „Juras” skądś z uśmiechem obserwuje swój nieśmiertelny zespół i razem z kolegami, szykującymi się do jubileuszu, podśpiewuje jak to on… „Ty się bardzo boisz myszy, nie wie o tym nikt (…)
Muz. i sł. Jerzy Kosela
Dziś – 7 stycznia 2019 roku – mijają 2 lata, odkąd pożegnaliśmy na zawsze Jerzego Koselę – prekursora big-bitu, gitarzystę, wokalistę, kompozytora, autora tekstów oraz pomysłodawcę i jednego z założycieli Czerwonych Gitar.
Dziękujemy Ci za tę „Historię jednej znajomości” – historię z Czerwonymi Gitarami – która trwa do dzisiaj… Szkoda, że już bez Ciebie…
Wysłuchajmy w tym dniu, przywołanego powyżej, utworu „Historia jednej znajomości”, do którego tekst napisał Jerzy Kosela:
„Przyszedł dzień, w którym już rozstać musieliśmy się…”. Te słowa Jerzego Koseli z – kultowego już dziś – przeboju „Historia jednej znajomości” można dziś, 7 stycznia 2018 roku, przytoczyć – ze świadomością, że najtrudniejsze i najdotkliwsze są rozstania na zawsze. Dzień, w którym Autor tych słów odszedł od nas wszystkich nadszedł 7 stycznia 2017 roku, czyli dzisiaj od tego dnia mija dokładnie rok…
Poniżej muzyczne wspomnienie o Jerzym Koseli, z jego autorską – mniej znaną – piosenką „Morze za mgłą”:
15 lipca br., tj. w minioną sobotę, przypadała 75 rocznica urodzin Jerzego Koseli. Z tej okazji w Gdyni i Sopocie odbyło się spotkanie, w którym wzięli udział Jego przyjaciele i fani. Poniżej zamieszczamy tekst oraz zdjęcia, które otrzymałyśmy od Pana Zbigniewa Michalskiego. Autorem zdjęć jest Pan Wiesław Markowski.
„Sia la la la, czyli urodziny w słońcu…”
„Punktualnie o godzinie 12:00, 15 lipca 2017 roku, otoczenie jednego z kolumbariów, na cmentarzu witomińskim w Gdyni, skąpane było w gorących promieniach słońca.
Serdeczne, wzajemne powitania uczestników, a w chwilę potem modlitwa. Wszystko to przy urnie z prochami Jurasa Koseli, w dniu jego symbolicznych 75 urodzin. Przyjaciele, fani nie zapomnieli. Zaraz po modlitewnej zadumie 9 osobowy chór męski odśpiewał „Historię jednej znajomości”. Wszyscy skupieni, ale i rozpromienieni wzruszeniem, bo to przecież szczególny dzień, szczególne miejsce i w hołdzie szczególnemu człowiekowi, zanucone przez Tadeusza Mecweldowskiego, Kazimierza Pardeja, Zbigniewa Szwedę, Jarosława Mackiewicza, Andrzeja Karpałę, Jacka Daszkiewicza, Wiesława Wilczkowiaka, Wiesława Markowskiego i Zbigniewa Michalskiego.
Jeszcze chwila wspomnień i 3 wiadomości SMS z pozdrowieniami: od Jurka Skrzypczyka i całego zespołu Czerwone Gitary z trasy koncertowej, od Mirosława Balbuzy i bydgoskiej grupy Żuki, którzy w przeddzień, poświęcili fragment swojego koncertu w Kołobrzegu właśnie Jukowi Koseli, a na koniec pozdrowiła nas i podziękowała za pamięć o Jurku, Jana Kras Kosela.
Nie zapomnieliśmy również zapalić zniczy na innych grobach tej przepięknej gdyńskiej nekropoli. Odwiedziliśmy miejsca pochówku Janusza Popławskiego, Franciszka Walickiego oraz symboliczną mogiłę Henia Zomerskiego.
Po południu, zaraz po rzęsistym deszczu, ponownie słońce, a my zgodnie z zamierzeniem w Sopocie na ulicy Drzymały, pod legendarnym drugim Non-Stopem, gdzie Czerwone Gitary pod kierownictwem Jurka Koseli, rozpoczęły swoją niepowtarzalną karierę.
Nie mogło więc zabraknąć i tutaj „Historii jednej znajomości”, tym razem w wykonaniu sopockiego ulicznego grajka.
Ach jakże brak Jurasa Koseli, Non-Stopu, tamtej muzyki i tamtej młodości, choć morza szum i ptaków śpiew jakby ten sam jak w 1965″.
Zbigniew Michalski w imieniu Przyjaciół i swoim własnym
